Wybór terapii

Terapia dzieci Świdnik

Diagnoza i Terapia Integracji Sensorycznej

Świat który otacza człowieka składa się z różnych bodźców. Codziennie jesteśmy bombardowani różnymi informacjami, które odbieramy poprzez swoje zmysły. Widzimy i dotykamy olbrzymią ilość przedmiotów o różnych kształtach, kolorach, fakturach, słyszymy przeróżne dźwięki: muzykę, szepty, odgłosy zwierząt i maszyn, smakujemy potrawy, czujemy intensywne zapachy, czujemy także swoje ciało, kierujemy nim, żeby wykonać określoną aktywność. Aby odbierać prawidłowo te wszystkie sygnały, ważne jest zaangażowanie systemów sensorycznych.Człowiek odbiera świt poprzez zmysły.Zmysły, które są każdemu znane to: dotyk, wzrok, węch, smak i słuch.  Mamy jeszcze trzy zmysły: przedsionkowy, proprioceptywny i interoceptywny. Choć są mniej znane od powyższych pięciu, to razem ze zmysłem dotyku są bazowymi systemami człowieka, na podstawie których dojrzewają pozostałe zmysły. 

to inaczej czucie głębokie, pochodzące z więzadeł, mięśni, stawów i ścięgien, dzięki niej np. mając zamknięte oczy, potrafimy dotknąć palcem do nosa albo precyzyjnie trafić widelcem do buzi. 

 zwany również zmysłem równowagi, odpowiada za czucie naszego ciała w przestrzeni czyli daje nam informację gdzie znajduje się nasze ciało względem przyciągania ziemskiego, wpływa na właściwe napięcie mięśniowe, prawidłową postawę ciała, koordynację, umiejętność czytania i wiele innych. System przedsionkowy nierozerwalnie współpracuje z systemem proprioceptywnym. 

 jest wewnętrznym zmysłem ciała regulującym tętno, oddychanie, poczucie głodu i pragnienia, ciśnienie krwi, temperaturę oraz uczucie ucisku w jelitach i pęcherzu. Działa on poza nasza świadomością. Zmysł ten wpływa na nasze emocje, uczucia oraz stan pobudzenia.

Terapia dzieci Świdnik

 

Jeżeli w naszym organizmie wszystkie napływające z zewnątrz informacje są odbierane i przetwarzane poprawnie czyli proces integracji sensorycznej przebiega bez zakłóceń – widzimy świat jako przyjazne środowisko. Potrafimy trafnie ocenić sytuację w której się znajdujemy i co najważniejsze, nasze reakcje są adekwatne do sytuacji, która nas spotkała. Gdy dotkniemy gorącego garnka – cofamy rękę, kiedy muzyka w radio gra bardzo głośno– ściszamy odbiornik a jeżeli czujemy, że jedzenie nie świeżo pachnie – rezygnujemy z konsumpcji.

Problem powstaje wówczas, kiedy nasz mózg niewłaściwie odbiera i przetwarza zewnętrzne bodźce. Kiedy przyjazny, lekki dotyk – boli, większość świata wokół bardzo intensywnie i często nieprzyjemnie pachnie a własne ciało nie chce nas słuchać. To tylko wybrane przykłady zaburzeń związanych z rozwojem procesów integracji sensorycznej. Analizując powyższe przykłady, łatwo sobie wyobrazić jak bardzo utrudniają one funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie.

Integracja Sensoryczna to proces porządkowania przez mózg informacji, odbieranych przez zmysły. Pozwala człowiekowi na celowe działanie, właściwe reakcje organizmu, umożliwia również selekcję informacji i odwołuje się do wcześniejszych doświadczeń. Integracja Sensoryczna jest procesem, który zachodzi poza świadomością, podobnie jak oddychanie a jej rozwój zaczyna się już w życiu płodowym, a więc towarzyszy nam od początku do końca życia.

Teoria Integracji Sensorycznej bazuje na neuroplastyczności mózgu. Neuroplastyczność mózgu to zdolność do tworzenia nowych połączeń, zmienności, samonaprawy oraz uczenia się. Dzięki neuroplastyczności przy odpowiedniej stymulacji układu nerwowego jesteśmy w stanie wypracować nowe, adekwatne do sytuacji, reakcje adaptacyjne czyli nauczyć mózg właściwego zarządzania bodźcami, które docierają do naszego organizmu i właściwej reakcji na te bodźce. I na tym właśnie polega Terapia SI.

Przebiegu zajęć w Terapii SI nie można z góry zaplanować. Nie jest to jednak równoznaczne z brakiem wyznaczonego celu– wręcz przeciwnie!– terapeuta musi wiedzieć co i po co to robi.

Generalnie celem każdej terapii SI jest poprawienie codziennego funkcjonowania człowieka a tym samym jakości jego życia. Terapeuta dobiera ćwiczenia i aktywności podczas spotkania adekwatnie do zdiagnozowanego wcześniej problemu dziecka, jego możliwości, aktualnego stanu pobudzenia oraz kondycji psychicznej i fizycznej. Zaleca także „pracę domową”– czyli dietę sensoryczną. Pierwsze efekty terapii widać po ok 6-8 tygodniach terapii. Spotkanie trwa 45 minut i odbywa się zwykle 1 -2 razy w tygodniu, w zależności od potrzeby konkretnego dziecka.

Zanim dziecko rozpocznie terapię Integracji Sensorycznej musi zostać zdiagnozowane pod kątem rozwoju procesów sensorycznych. Na podstawie badania dziecka przez uprawnionego terapeutę SI, szczegółowego wywiadu z rodzicami oraz obszernych informacji z kwestionariusza sensomotorycznego, przygotowywana jest pisemna ocena funkcjonowania zmysłów sensorycznych. Trafna i rzetelna diagnoza to klucz do sukcesu od samego początku procesu terapeutycznego, dlatego ważna jest szczerość i zaufanie w stosunku do terapeuty, przeprowadzającego ocenę. Pisemna diagnoza to furtka do rozpoczęcia procesu terapii SI. Standardowo diagnoza trwa 2-3 spotkania, spotkanie z rodzicami w celu zebrania wiadomości oraz w zależności od możliwości dziecka 1-2 spotkania w celu wykonania testów i obserwacji.

Często rodzice zastanawiają się jaki jest minimalny wiek dziecka, który kwalifikuje go do przeprowadzenia diagnozy SI. Odpowiedź jest bardzo prosta. Nie ma dolnej granicy wieku. Zaburzenia integracji sensorycznej to trudności, z którymi mały człowiek przychodzi na świat i nie ma co liczyć na to, że z nich sam wyrośnie. Z czasem stają się one coraz bardziej widoczne, rosną razem z dzieckiem, często na ich podstawie narastają kolejne trudności. Niestety bardzo często problemy z SI wyłapywane są dopiero na etapie wczesnoszkolnym, kiedy dziecko ma 6 – 7 lat i pojawiają się pierwsze problemy z nauką, zachowaniem i ogólnym funkcjonowaniem dziecka w szkole. Na szczęście, na terapię SI nigdy nie jest za późno ale prawdą też jest, że im wcześniej zaczniemy, tym szybciej osiągniemy zadowalające efekty.

Poniżej znajduje się lista typowych zachowań, prezentowanych przez dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej, warto ją przeanalizować a w razie wątpliwości umówić na spotkanie z terapeutą SI.

  • Dziecko jest niespokojne, płaczliwe, ma kłopoty z zaśnięciem, często wybudza się w nocy
  • Ma trudności z jedzeniem
  • Jest niezdarne, słabo skoordynowane, ma trudności z ubieraniem się
  • Nie jest samodzielne
  • Ma problemy z utrzymaniem równowagi, często przewraca się na prostej drodze
  • Często wpada na stojące przedmioty
  • Ma problem z koncentracją uwagi, często się rozprasza
  • Przyjmuje nieprawidłową postawę przy stoliku lub ławce – podpiera głowę, zjeżdża z krzesła
  • Jest nadruchliwe, nie może usiedzieć w jednym miejscu, często zmienia aktywności i pozycje ciała
  • Uwielbia karuzelę i huśtawki lub ich unika
  • Porusza się nieadekwatnie do sytuacji – zbyt wolno lub zbyt szybko
  • Jest impulsywne, nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża, bywa uparte, niezadowolone bez przyczyny, ciężko zrozumieć przyczynę jego zachowania
  • Trudno mu nauczyć się jazdy na rowerze, hulajnodze
  • Czuje się niepewnie na niestabilnym podłożu np. materacu
  • Przejawia duży lęk przed upadkiem lub wysokością, okazuje niepokój, gdy musi oderwać nogi od podłogi, np. wejść na schody
  • Nie toleruje zabiegów higienicznych np.: mycie głowy, kąpiel, obcinanie włosów, paznokci
  • Nie lubi się przytulać, nie lubi niespodziewanego dotyku lub przeciwnie nadmiernie obściskuje, dąży do mocnego kontaktu fizycznego
  • Nie znosi metek od ubrań
  • Zwykle odmawia ubierania nowych rzeczy, woli nosić stare, często już znoszone rzeczy
  • Nadmiernie zwraca uwagę na brudne dłonie, unika brudzących zabaw
  • Nie adekwatnie dopasowuje siłę do zadania
  • Unika zabaw zespołowych z kolegami, rodzeństwem, jest kiepskim zawodnikiem w zespole – myli kierunki, jest zagubione na boisku
  • Sprawia wrażenie, że nigdy się nie męczy lub wręcz przeciwnie męczy się bardzo szybko
  • Ma problem z planowaniem ruchu, nie wie od czego zacząć wykonanie nowej czynności
  • W nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by się odnaleźć w otoczeniu
  • Uwielbia ekstremalne przeżycia np. skoki na głęboką wodę, szybką jazdę na nartach na tzw. „krechę”, szybkie zjeżdżalnie wodne, ciągle mu mało, nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo.
  • Ma trudności szkolne np. z czytaniem i pisaniem, cięciem nożyczkami, odwraca litery, cyfry, ma trudności w przepisywaniu z tablicy, nie ma dominacji jednej ręki
  • Nadmiernie płaczliwe
  • Ma problemy ze snem – często wybudza się w nocy
  • Nie lubi być brane na ręce, przytulane
  • Nie toleruje spacerów
  • Nie toleruje ostrego światła
  • Jest bardzo wrażliwe na dźwięki
  • Zwykle płacze podczas kąpieli
  • Nie lubi jeździć samochodem
  • Ma trudności z jedzeniem
  • Nie znosi dotykać dłonią lub stopami różnych faktur np. piasku, trawy
  • Unika kontaktu wzrokowego
  • Jest w ciągłym ruchu, potyka się o własne stopy
  • Jest nadmiernie spokojne
  • Ma trudności z koncentracją uwagi (na miarę swojego wieku), nie jest w stanie dłuższą chwilę bawić się jedną zabawką
  • Nie potrafi zorganizować sobie prostej zabawy

Terapia dzieci Świdnik

Terapia Pedagogiczna

Co to jest terapia pedagogiczna?

Terapia pedagogiczna jest przeznaczona dla dzieci i młodzieży ze stwierdzonymi deficytami w zakresie funkcji percepcyjno-motorycznych, które powodują trudności w czytaniu, pisaniu czy nauce matematyki. Z jednej strony polega na usprawnianiu z pomocą terapeuty zaburzonych funkcji, a z drugiej – doskonaleniu tych funkcji, które są dobrze rozwinięte.

Taka terapia zawsze dobierana jest do potrzeb dziecka i indywidualnych jego możliwości.

Cele terapii pedagogicznej są ściśle uzależnione od potrzeb danego dziecka i różnią się w zależności od tego, na jakim etapie jest terapia. Celem nadrzędnym terapii pedagogicznej jest stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju dziecka – na miarę jego możliwości. Poza tym zalicza się do nich też:

  • stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych,
  • wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach ucznia,
  • eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji.

Zajęcia Terapii Pedagogicznej mogą odbywać się w formie indywidualnej lub grupowej (zazwyczaj są to bardzo małe grupy) i zawsze uwzględniają potrzeby i możliwości psychomotoryczne każdego dziecka. Bardzo ważne jest też, żeby każdy uczeń utrwalał materiał z zajęć w domu, z rodzicami.

Na zajęcia zapraszamy dzieci:

  • przedszkolne i wczesnoszkolne, u których zdiagnozowano ryzyko dysleksji,
  • rozwijające się nieharmonijnie,
  • z trudnościami z koncentracją uwagi i zapamiętywaniem,
  • z problemami dotyczącymi lateralizacji,
  • z zaburzeniami integracji sensorycznej,
  • mające obniżony poziom umiejętności manualnych i grafomotorycznych,
  • przejawiające trudności w zakresie orientacji przestrzennej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej.

Terapia dzieci Świdnik

Terapia Ręki

Terapia ręki opiera się w głównej mierze na usprawnianiu małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów rąk, dłoni i palców. Ćwiczenia dobierane są przez terapeutę indywidualnie do potrzeb dziecka. 

Ćwiczenia na początku skupiają się na obręczy barkowej i kończynach górnych. Celem późniejszej terapii jest rozwijanie motoryki małej, czyli zdolności manualnych dziecka, oraz poprawa ruchów precyzyjnych. Terapia w podejściu całościowym obejmuje ruchomość łopatek i stawów kończyn górnych oraz normalizację napięcia mięśniowego. W zależności od występujących zaburzeń praca opiera się na wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych, stymulacji czucia powierzchniowego lub głębokiego, doskonaleniu zdolności chwytu, doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej oraz skoordynowaniu pracy oburącz. Najwyższym stopniem umiejętności motorycznych jakie ręka osiąga jest grafomotoryka- sprawność manualna ręki podczas czynności związanych z pisaniem, rysowaniem.

Terapia ręki to nie tylko ćwiczenia dłoni i palców, ale przede wszystkim ćwiczenia całego ciała.

Ponieważ ręka spełnia swoje funkcje, gdy wszystkie jej elementy składowe, czyli kości, stawy i mięśnie działają prawidłowo i zachowana jest ich wielostronna współpraca, ważne jest, żeby podczas terapii nie usprawniać poszczególnych części składowych ręki, ale postrzegać ją całościowo i rozwijać świadomość ciała.

Terapia ręki dziecka musi być przemyślana i kompleksowa. Nie może polegać tylko na zabawie masami plastycznymi, czy uzupełnianiu szlaczków w liniaturze zeszytu. To proces terapeutyczny, którego dopiero jednym z ostatnich elementów będzie praca przy stoliku z narzędziem piszącym w ręku.

Przeznaczona jest w głównej mierze dla dzieci, u których stwierdza się:

  • trudności manualne ( wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików, nawlekanie koralików, układanie drobnych przedmiotów),
  • trudności grafomotoryczne ( kreślą niedokładne szlaczki, nie lubią wycinać, rysować, lepić, rysunki często sprawiają wrażenie nie starannych),
  • obniżony poziom graficzny pisma – litery niekształtne, kanciaste, nieprecyzyjne, różnej wielkości, wychodzące poza linie, połączenia pomiędzy literami różnej długości, o różnym nachyleniu liter, w dowolnym miejscu litery, odstępy między literami za duże lub za małe, pismo mało czytelne, tempo pisania wolne – trudności z nadążaniem za tempem innych dzieci,
  • osłabione mechanizmy równoważne (trudności z jazdą na rowerze, hulajnodze, staniem na jednej nodze), niezgrabność ruchową, brak koordynacji ruchowej,
  • zachowanie nieprawidłowej postawy podczas pracy przy stoliku,
  • wyraźne obniżenie lub podwyższenie napięcia mięśniowego w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej (nieprawidłowe trzymanie narzędzia piszącego- ściskanie za mocno,
    albo trzymanie za lekko),
  • szybkość ruchów nie jest dostosowana do zadania, które należy wykonać ( są zbyt wolne, albo za szybkie),

Dostrzeżenie w miarę szybko pewnych symptomów i problemów u dziecka i dobranie właściwych metod terapeutycznych, to skuteczna droga do sukcesu.

Wszystkie działania proponowane w trakcie terapii muszą być odpowiednio dobrane zarówno do poziomu manualnego dziecka, jak i do poziomu jego funkcjonowania poznawczego. Zajęcia są o tyle ciekawe i skuteczne, że w głównej mierze prowadzi się je w formie zabawowej.

Terapia dzieci Świdnik

TUS

(Trening Umiejętności Społecznych)

Trening Umiejętności Społecznych to zajęcia grupowe przeznaczone dla dzieci i młodzieży, które pragną wzmocnić swoje umiejętności w zakresie kompetencji społecznych (również z diagnozą ZA, ADHD). Pomocne są też dla osób agresywnych, nieśmiałych, takich, które mają trudności z włączeniem się w grupę, przestrzeganiem norm społecznych, adaptacją do nowych sytuacji.

Praca nad zmianą zachowań z niewłaściwych na społecznie pożądane odbywa się za pomocą ściśle zaprogramowanego i zaplanowanego sposobu. 

Podczas treningu ćwiczymy umiejętności deficytowe dla osób z danej grupy.

  • podstawowymi umiejętnościami prospołecznymi i ich prawidłowemu zastosowaniu
  • prawidłowym wchodzeniem w relacje rówieśnicze
  • umiejętnym podtrzymywaniem kontaktów z innymi
  • prawidłowym rozpoznawaniem i odczytywaniem emocji swoich i u innych
  • problemami z radzeniem sobie z trudnymi emocjami w sytuacji odmowy, niepowodzenia, porażki, pomyłki, czekania, konfliktu itp.
  • pojawianiem się zachowań niepożądanych i nieakceptowanych społecznie
  • alternatywnymi umiejętnościami wobec agresji
  • kształtowaniem samooceny i poczuciem własnej wartości
  • umiejętnościami radzenia sobie ze stresem
  • umiejętnościami planowania
  • rozpoznawaniem i prawidłowym reagowaniu na sytuacje niebezpieczne i zagrażające.

Terapia dzieci Świdnik

Strefa Dziecka

Będąc rodzicem (choć oczywiście nie tylko w tej roli), często czujemy się przytłoczeni nadmiarem obowiązków. Praca, zajmowanie się domem, wychowywanie dzieci i inne zajęcia sprawiają, że mamy mało czasu na regenerację. Odpoczynek dla rodzica odbywa się w trudnych warunkach, bo gdy dzieci są małe, nie można ich spuścić z oka bez zapewnienia bezpiecznego zajęcia. Jeśli pracujemy w domu (zawodowo lub domowo), dochodzi trudna umiejętność łączenia ze sobą sprzecznych zadań: obierania marchewki i układania klocków, pisania artykułu i odpowiadania na pytania dziecka. A przecież zdarza się, że jednocześnie gotujemy zupę, myślimy o pracy, prasujemy i odpowiadamy na pytania dzieci.

Dlatego właśnie rodzice powinni szczególną troską otaczać siebie. 

Strefa Dziecka to sposób na chwilę odetchnienia.

Zajęcia ogólnorozwojowe, podczas których dzieci kreatywnie spożytkują swoją energię i jednocześnie poćwiczą swoje zdolności manualne.

To przestrzeń w której nie ma przypadkowych zabawek, ani sztampowych rozwiązań spotykanych na innych zajęciach organizowanych dla dzieci.. Oryginalne program został zaprojektowane tak, aby rozwijać zmysły i prawidłową integrację sensoryczną. A także rozwijać wiedzę o otaczającym nas świecie oraz wspierać funkcjonowanie społeczne. Unikalny program w połączeniu z zaangażowaną i profesjonalną obsługą to gwarancja wspaniale spędzonego czasu.

Przeznaczone dla dzieci od 3 do 5  lat. 

Szereg zabaw muzycznych, ruchowych, rytmicznych, manualnych oraz plastycznych, spędzonych w towarzystwie rówieśników i doświadczonych nauczycieli, pokaże iż grupa dzieci jest miejscem przyjaznym i bezpiecznym.

Terapia dzieci Świdnik

“SensoŚwiat”

Zajęcia Dla Maluszków z Rodzicami

SensoŚwiat to grupowe zajęcia ogólnorozwojowe dla duetów rodzic z dzieckiem w wieku 6 m-cy – 3 lata. 

Celem zajęć w SensoŚwiecie jest wspieranie i stymulowanie rozwoju psychomotorycznego dzieci. Odbywa się to poprzez ćwiczenia: dużej i małej motoryki, równoważne, koordynacyjne doświadczanie świata różnymi zmysłami. Poziom trudności i intensywności zadań jest zawsze dostosowany do możliwości grupy, ale stopniowo też podnoszony tak, aby miał wpływał rozwojowo na maluchy. Zabawowa formuła zajęć jest najbardziej dla nich atrakcyjna oraz sprzyja szybszej nauce i prawidłowemu rozwojowi. 

  • wyrabianie prawidłowego wzorca postawy ciała, 
  • zdobywanie coraz to nowych umiejętności, 
  • poznawanie otaczającego świata: tego bliskiego i trochę dalszego,
  • stymulacje zmysłów: wzroku, smaku, zapachu, dotyku, słuchu, 
  • kontakt z rówieśnikami i wspólną interakcję pomiędzy nimi, 
  • budowanie pozytywnej relacji i bliskiej więzi z rodzicem/opiekunem.

Grupy: min. 4 duety – maks.8 duetów.

Zobacz też:

Oferta

Skontaktuj się z nami !